Trzecia część atlasu prezentuje dzielnice otaczające centrum miasta. W tekście opisano historyczne i współczesne lokale rozrywkowe Redłowa, Św. Jana, Działek Leśnych, Kamiennej Góry oraz funkcjonujące przy porcie.
REDŁOWO
Redłowo wzmiankowane w źródłach od XIV wieku, mimo iż było małą osadą, posiadało swoją karczmę. Dokumenty potwierdzające jej istnienie pochodzą z początków XV wieku, a po raz ostatni źródła wymieniają ją w 1765 roku. Jaki był jej dalszy los nie wiadomo. Współczesne lokale rozrywkowe zaczęły tu powstawać dopiero w okresie PRL, a i tych nigdy nie było tu za wiele. W latach 60-tych na Płycie Redłowskiej funkcjonował lokal, w którym można było potańczyć o nazwie Jutrzenka. Również na Płycie, przy ul. Szarych Szeregów 3 na początku lat 80-tych powstała dyskoteka El Dorado ciesząca się dużą popularnością. Później w tym miejscu działała także bardzo popularna Hawana. Następnie klub kilkukrotnie zmieniał nazwy, m.in. Retro Pub, a w ostatnich latach działalności Heaven. W 2003 roku pod tym lokalem doszło do strzelaniny. Wkrótce po tym został ostatecznie zlikwidowany. Potańczyć można było również na Polance Redłowskiej. W okresie PRL od 1958 roku przy basenach funkcjonowała restauracja Lazurowa, w której odbywały się dansingi. Z kolei pod koniec lat 90-tych na gruzach basenów działała dyskoteka Stacja Pomp. W Redłowie mieściły się również pijalnie. W latach 70-tych przy ul. Redłowskiej obok ówczesnej izby wytrzeźwień (dziś komisariat policji) działała Redłowianka. Z kolei przy stadionie funkcjonował hotelowy bar Olimp niezwykle popularny w dni meczowe. Najpierw dominowali tam kibice Bałtyku, a później Arki. Lokal ten został zamknięty w 2013 roku. Obecnie jedynym miejscem, gdzie można się napić jest lokal Olimpijska. Od 2011 roku działał na nowym stadionie, a od 2023 roku przy ul. Olimpijskiej 2. Na co dzień lokal jest spokojny, ale w dni meczowe panuje tu gwarna kibicowska atmosfera.
ŚWIĘTY JAN (WZGÓRZE
ŚW. MAKSYMILIANA)
Osada ta jest stosunkowo młoda bo
została założona w 1862 roku. Nazwa Święty Jan pochodzi od kapliczki Św. Jana
stojącej tu już od XVIII wieku. Od niej wzięły nazwę: ul. Świętojańska, wzgórze
Janowa Góra (dziś nieprawidłowo nazywana Wzgórzem Św. Maks.) oraz Jańska Karczma, która znajdowała się w
miejscu gdzie dziś jest stacja kolejowa. Wg opowiadań miejscowej ludności
prowadzić ją miała pierwotnie czarownica, o której mówiło się złe rzeczy.
Później karczma zmieniła dwukrotnie właścicieli, a ostatni karczmarz
wyprowadził się z niej w 1918 roku, kiedy to pobudował nowy większy budynek w
Gdyni. Z tą karczmą związana jest jeszcze jedna niezwykła historia
(prawdopodobnie z 1912 roku) mówiąca o tym, że schronienie tu znalazła
dziewczyna uciekająca przed diabłem. W karczmie akurat żegnano zmarłego nagle
karczmarza (zapewne właściciela nr 2), a diabeł miał wzywać różne przedmioty
„bez duszy” by otworzyły mu drzwi. Za każdym razem wtykano w nie jednak
drewienko symbolizujące duszę, a więc nie słuchały się one rozkazów diabła.
Wreszcie diabeł wezwał człowieka bez duszy, a nieboszczyk wstał, jednak został
unieszkodliwiony wodą święconą. Po tym wszystkim diabeł uciekł, a rano
znaleziono ślady kopyt na śniegu. W 1930 roku rozpoczęto zabudowę dziewiczych
wzgórz nadając im nazwę od pierwszej wytyczonej ulicy Wzgórze Focha, która z
czasem wyparła pierwotną nazwę osady. Pierwsze lokale rozrywkowe powstały tu
jednak w okresie PRL (wtedy to Świętego Jana przezwano jeszcze gorzej na
Wzgórze Nowotki). Najpopularniejszym lokalem słynnym na całą Gdynię był klub
nocny Kaprys mieszczący się na rogu
ul. Kopernika i Focha. Funkcjonował on w latach 1966-1997. Był jednym z
pierwszych lokali w Gdyni posiadających szafę grającą. Później występował tu
DJ. W klubie odbyło się wiele głośnych imprez. Innym popularnym lokalem w
okresie PRL była restauracja Bałtycka
z dansingami mieszcząca się przy obecnej ul. Biskupa Dominika (dziś jest tu
biblioteka). Tańczono także na dansingach w Domu Marynarza, na dyskotece w Domu
Harcerza (ul. Prusa) oraz tuż obok w lokalach Nadmorska (Mistral) oraz Morskie
Oko (Bulaj). Można tam było również pograć na flipperach. Po 1991 roku na
miejscu tych dwóch lokali (Willa z dawnym Mistralem jest dziś częścią hotelu, a
Morskie Oko spłonęło) powstał nowy Hotel Nadmorski, w którym uruchomiono
istniejące do dziś restauracje nawiązujące do dawnych nazw. W nowszych już
czasach przy ul. Świętojańskiej 135 w 1999 roku uruchomiono dyskotekę Zoom. W 2001 roku zmieniono nazwę na Piramida, a w 2002 r. na Atlantyda. W 2003 roku znów wrócił
Zoom, z czasem jednak z dyskoteki przekształcił się w kafejkę internetową
zlikwidowaną parę lat temu. Do niedawna działał też Mix – jedyny na Wzgórzu klub nocny z dziewczynami, a mieścił się on
przy ul. Tetmajera. Dzielnica była również bogata w pijalnie – zarówno robotnicze,
jak i te z nieco wyższej półki. W latach 60-tych przy Al. Zwycięstwa 16 działał
bar-kawiarnia Cichy Kącik. Pod
koniec działalności już bardziej „mordownia”.
W latach 70-tych nieopodal stadionu Arki przy ul. Pola w usługowym budynku
spółdzielni funkcjonował bar Arka
popularny zarówno wśród kibiców jak i piłkarzy. W latach 80-tych dużą popularnością cieszył się
z kolei robotniczy bar Antałek przy
ul. Reja. Lokal ten działał do połowy lat 90-tych. Wolnostojącego budynku w
którym się znajdował już nie ma, a jego siostrzanym odbiciem był budynek baru
Baryłka na Grabówku. W pierwszej połowie lat 90-tych przy stacji SKM otworzył
się bar Korab. Lokal składał się z
dwóch osobnych części. Część od frontu była nastawiona bardziej na jedzenie,
natomiast część od zaplecza była typową kibicowską zadymioną pijalnią piwa,
gdzie przebywało dużo młodzieży. Żeby
złożyć zamówienie należało zadzwonić dzwonkiem
i przywołać barmankę, która obsługiwała dwa bary. Lokal został
zlikwidowany w 2018 roku. Krótką historię miał Club Arafat przy ul. Hetmańskiej 3 (okolice 2005 roku). Dwie
pijalnie działały też na działkach przy Al. Zwycięstwa – Orzech (bliżej zajezdni) oraz Krzyżak,
który działa do dzisiaj. Lokal ten wyróżnia się na tle innych gdyńskich barów. Funkcjonuje
on na tyłach przystanku ZKM „Harcerska”. Piwo zamawia się w sklepiku, opłaca
kapslowe, a spożywa je w prowizorycznej pijalni położonej poniżej poziomu
ulicy. Takie zasady oznaczają, że jest to najtańszy lokal w całym mieście. Podzielony jest on na dwie części - jedna
mieści się pod namiotem, a druga w altance. W pijalni panują określone zasady -
na stołach znajdują się kartony, do których należy wrzucać kapsle, a obok
stołów skrzynki, gdzie trzeba wkładać puste butelki. Przy stołach znajdują się
metalowe słupy, do których łańcuchem przyczepione są otwieracze do piwa. Stałym
bywalcem tego miejsca jest kot nazywanym piwnym kotem. Pozostała klientela
lokalu to miejscowi - raczej starsi i bardzo kulturalni. Wszyscy tu witają się
z kolegami podając rękę. Bliżej Śródmieścia znajdują się 2 lokale o
nieco innym charakterze. Ze względu na położenie w rejonie Węzła Wzgórze
zaliczane są już co prawda do śródmiejskiego szlaku piwnego, jednak
administracyjnie to wciąż jeszcze Św. Jan. Pierwszy z nich – U7 – powstał w 2000 roku. Można tu nie
tylko się napić, ale także zagrać w bilarda oraz kręgle. Jest to jedna z dwóch
kręgielni w całym mieście. Drugi lokal - Degustatornia
- liczy sobie kilkanaście lat. Przyciemniony lokal mieszczący się w piwnicy na
tyłach przystanku ZKM „Wzgórze Św. Maks. SKM” słynie z wyjątkowo bogatego
wyboru piw. Pograć można tu na flipperze oraz w darts. Pozostałe lokale
mieszczą się w innej części dzielnicy, w rejonie turystycznym, czyli w
okolicach Polanki Redłowskiej. Powstały w 2022 roku W33 (ul. Pola 33) to lokal z najwyższej półki, zwycięzca plebiscytu
na najlepiej zaprojektowane wnętrze. Z kolei Lobby Bar to hotelowy ogólnodostępny bar funkcjonujący na terenie
Hotelu Nadmorskiego. Warto jeszcze dodać, że w Hotelu Nadmorskim mieści się
klub muzyczny Wenecja. Dawniej odbywały się w kim koncerty, jednak obecnie brak
doniesień o działalności klubu. Napić się można również na terenie kortów
tenisowych Arka, gdzie działa kawiarnia Tenisowa.
Ostatnim miejscem jest sezonowa pijalnia w namiocie położona obok restauracji Barracuda na bulwarze nadmorskim.
Pijalnia działa tylko latem i gwarantuje piękne widoki na morze.
DZIAŁKI LEŚNE
To jedyna część miasta, której historia zaczęła się pisać dopiero po otrzymaniu praw miejskich Gdyni. W 1933 roku została przyłączona do Gdyni i na dziewiczych wzgórzach rozpoczęto intensywną zabudową tego miejsca. Wcześniej dzielnica ta była nazywana Chylońskimi Działkami Leśnymi i należała do Nadleśnictwa Chylonia. Pierwsze lokale rozrywkowe powstały tu już w okresie powojennym. W latach 1962-1997 w okolicy dzisiejszego Węzła Franciszki Cegielskiej funkcjonował Hotel Bałtyk, a w nim knajpa Czarny Kot. Odbywały się tu dansingi i dyskoteki cieszące się dużą popularnością wśród Gdynian. Podczas jeden z takich imprez doszło tu nawet do strzelaniny. Również Hotel Robotniczy Stoczni Komuny Paryskiej działający przy ul. Śląskiej w latach 1953-1991 oferował rozrywki. W jego piwnicy mieścił się Klub Stoczniowy Fregata organizujący imprezy taneczne dla młodzieży. Dansingi dla starszej klienteli zapewniała natomiast restauracja Tatrzańska mieszcząca się przy tej samej ulicy w latach 50-tych i 60-tych. Jednak z największym sentymentem mieszkańcy Działek Leśnych wspominają dwa lokale znajdujące się w górnej kameralnej części dzielnicy. Pod koniec lat 60-tych przy ul. Nowogrodzkiej 22 otworzył się Cafe Relax. Był to pierwszy lub jeden z pierwszych lokali w Gdyni z szafą grającą. Drugi, nieco mniej popularny, Santana mieścił się przy ul. Poznańskiej 6. W obu lokalach odbywały się głośne imprezy taneczne, które ostatecznie ucichły po zmianach ustrojowych. W nowszych czasach działał klub muzyczny przy ul. Warszawskiej 5. W 2002 roku powstała tu Anawa organizująca imprezy i koncerty w różnych klimatach muzycznych, z czasem nastawiając się wyłącznie na gitarowe i cięższe brzmienia. Był tu także bilard. W 2009 roku klub zmienił nazwę na Rockz. Niestety w 2012 roku lokal został zamknięty. Mimo stosunkowo krótkiej historii ze względu na niezliczoną ilość koncertów zyskał miano kultowego. Legenda klubu przetrwała do dzisiaj. Rokrocznie w klubie muzycznym Ucho odbywa się festiwal Tribute to Rockz przypominający klimaty klubu z ul. Warszawskiej. Na Działkach Leśnych dawniej działało też sporo pijalni. Przy ul. Warszawskiej w latach 80-tych istniał mały bar piwny Bryg, a pod koniec lat 90-tych przy tej samej ulicy Bill bar z bilardem i flipperami. Przy ul. Podolskiej znajdowała się Zagłoba, a później Top Bar (od ok. 1970 roku do ok. 1990 roku, dzisiaj biurowiec Prokomu). Przy ul. Śląskiej od 1966 roku funkcjonował Ptyś – najpierw kawiarnia, a później mordownia. Obok działał inny bar piwny Karliczek. W 1998 roku przy ul. Śląskiej 38 powstał Blue Pub działający do 2006 roku (dzisiaj w tym miejscu pizzeria Da Grasso). Tuż obok przy ul. Śląskiej 40 i również od 1998 roku działał Bar u Roya, lokal z tanim piwem, w którym okazyjnie odbywały się małe koncerty. Działał do 2013 roku, a pod koniec działalności zmienił jeszcze nazwę na Bar z Kominkiem. W pawilonach przy wejściu do tunelu Dworca PKP działał natomiast Bar u Szwagra, czyli prosty bar piwny. W 2010 roku podjęto w nim próbę walki z dopiero co wprowadzonym zakazem palenia papierosów w lokalach gastronomicznych. Lokal zmienił wtedy nazwę na Klub Konesera Tytoniu. Niestety na wiele to się nie zdało i bar został zlikwidowany w 2011 roku. Choć trudno w to uwierzyć, mimo tak bogatej rozrywkowej historii dzielnicy, obecnie na Działkach Leśnych nie ma żadnego lokalu rozrywkowego!
KAMIENNA GÓRA
Willowa dzielnica od zawsze przynależała do Gdyni, jednak dopiero w dwudziestoleciu międzywojennym zaczęła być zabudowywana. Lokale rozrywkowe pojawiły się natomiast w okresie PRL. Najsłynniejszym lokalem była oczywiście, otwarta w 1971 roku w wolnostojącym budynku, restauracja Panorama mieszcząca się na szczycie góry. W tym ogromnym lokalu przez wiele lat odbywały się huczne dansingi i dyskoteki, a nawet striptiz. W latach 90-tych lokal przeszedł kryzys i zmieniano mu nazwy - najpierw Major, cieszący się nadal dużą popularnością, w latach 1999-2001 znów Panorama, a później restauracja brazylijska Rodizo. Panorama wróciła w 2012 roku i działała do 2021 roku organizując dansingi i wieczorki taneczne. Niestety od 2021 roku budynek stoi pusty. W okresie PRL potańcówki, choć nie tak popularne jak w Panoramie, odbywały się również w hotelu Antracyt (dzisiaj hotel Różowy Gaj). W latach 50-tych, 60-tych i 70-tych potańczyć można było także w klubie ZBOWID przy dzisiejszej Al. Piłsudskiego (obecnie budynek, w którym działa biblioteka i Kaszubskie Forum Kultury). Tam też od końca lat 50-tych do końca lat 90-tych działała słynna restauracja Kandelabry. Pod koniec lat 80-tych była to już typowa pijalnia, gdzie spotykali się głównie stoczniowcy oraz, przed meczami na pobliskim stadionie, kibice Arki. Obecnie na Kamiennej Górze nie ma żadnych rozrywkowych lokali.
PORT
Port w Gdyni powstał w dwudziestoleciu międzywojennym, ale jego zaplecze gastronomiczno-rozrywkowe od samego początku mieściło się już w centrum miasta (okolice ul. Portowej i ul. Jana z Kolna) oraz na Grabówku (ul. Morska). Lokale rozrywkowe działające w bezpośrednim sąsiedztwie stoczni powstały dopiero w okresie III RP. W latach 90-tych przy ul. Czechosłowackiej działała pijalnia Fitter. Natomiast od 2005 roku przy stacji SKM działa do chwili obecnej bar Filip. Jest to typowa prosta robotnicza pijalnia z tanim piwem i innymi alkoholami, w której można też pograć w piłkarzyki. Cieszy się dużą popularnością wśród stoczniowców choć po okresie pandemii lokal został znacznie zmniejszony, a godziny funkcjonowania skrócone. Drzewiej bar był otwierany już o 5 rano!
Lista obecnie czynnych całorocznych lokali rozrywkowych:
Filip - bar, gry barowe
Krzyżak – bar
Degustatornia - bar, gry barowe
U7 - bar, gry barowe, kręgielnia
W33 - bar
Lobby Bar - bar
Tenisowa - bar
Olimpijska -bar okołomeczowy
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz